ถวายสังฆทาน คำๆนี้ชาวพุทธรู้จักกันดี และเมื่อนึกถึงสังฆทาน ก็นึกถึงเจ้าถังสีเหลือง
และมีข้าวของจิปาถะอัดอยู่เต็มในถัง...
ยังมีชาวพุทธอีกมากมาย เข้าใจผิดเรื่อง สังฆทาน มาเข้าใจแบบถูกต้องกันครับ
**เอาเรื่องเจ้าถังเหลืองนี้ก่อน สังฆทาน จะถวายอะไรก็ได้ที่สงฆ์สามารถใช้ได้ ถ้าเป็น
สิ่งที่จำเป็นในช่วงเข้าพรรษาก็จะดีเช่น ผงซักฟอก ยาสีฟัน ใบมีดโกน เป็นต้น
**ส่วนการถวายคือ ทานที่ตั้งใจถวายแก่สงฆ์หรือผู้แทนของสงฆ์ ไม่จำเพาะเจาะจงรูปใดรูป
หนึ่ง
ขึ้นอยู่ที่เจตนาเวลาถวายว่า จะถวายส่วนตัว หรือส่วนรวม
และการถวายทานที่ได้กุศลสูงคือ ถวายแก่ภิกษุที่เป็น อรหันต์..แต่จะทราบได้อย่างไรว่า ใครคือ
อรหันต์ เมื่อไม่ทราบก็ต้องถวายแบบสังฆทาน คือไม่เจาะจง..ตามพระสูตรนี้ครับ
"ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! ทานประจำสกุลวงศ์ข้าพระองค์ยังให้อยู่ แต่ว่าทานนั้นข้า
พระองค์ให้เฉพาะหมู่ภิกษุผู้เป็ นอรหันต์ หรือปฏิบัติอรหัตตมรรค ที่อยู่ป่ า ที่ถือบิณฑบาต
ที่ถือผ้าสุกุล เป็นวัตร".
คหบดี! ข้อที่จะรู้ว่าคนเหล่านี้เป็นพระอรหันต์หรือปฏิบัติอรหัตต-
มรรคนั้น เป็นสิ่งที่รู้ได้ยากสำหรับท่านผู้เป็นคฤหัสถ์ผู้บริโภคกาม ผู้ยังมีการ
นอนเบียดบุตร บริโภคใช้สอยกระแจะจันทน์และผ้าจากเมืองกาสี ทัดทรงมาลา
และเครื่องกลิ่นและเครื่องผัดทา ยินดีอยู่ด้วยทองและเงิน.
คหบดี ! ถึงแมภิ้กษุจะเป็นผู้ อยู่ป่ าเป็ นวัตร ถ้าเป็นผู้ ฟุ้งซ่าน ถือ
ตัว กลับกลอก พูดมาก มีวาจาไม่แน่นอน มีสติลืมหลง ปราศจากสัมปชัญญะ
ไม่มีสมาธิ มีจิตหมุนไปผิด มีอินทรีย์อันปล่อยแล้ว : ด้วยอาการอย่างนี้ ภิกษุ
นั้น ควรถูกติเตียนด้วยองค์นั้นๆ.
คหบดี ! ถึงแมภิ้กษุจะเป็นผู้ อยู่ป่ าเป็ นวัตร ถ้าเป็นผู้ ไม่ฟุ้งซ่าน
ไม่ถือตัว ไม่กลับกลอก ไม่พูดมาก มีวาจาแน่นอน มีสติตั้งมั่น มีสัมปชัญญะ
มีสมาธิ มีเอกัคคตาจิต สำรวมอินทรีย์ : ด้วยอาการอย่างนี้ ภิกษุนั้นอันใครๆ
ควรสรรเสริญด้วยองค์นั้นๆ.
เอาละ คหบดี ! ท่านจงถวายทานในสงฆ์เถิด เมื่อท่านถวายทานใน
สงฆ์อยู่, จิตจักเลื่อมใส; ท่านเป็นผู้มีจิตอันเลื่อมใสแล้ว ภายหลังแต่การตาย
เพราะการทำลายแห่งกาย จักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์.
“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ! จำเดิมแต่วันนี้ไป ข้าพระองค์จะถวายทานในสงฆ์"
- ฉกฺก.อํ. ๒๒/๔๓๖ - ๔๓๘/๓๓๐.
